Deniz Börülcesi

Merhabalarrrr . Tarla bitkileri 4. sınıfım ve bitirme tezi olarak deniz borulcesi bitkisini aldım . Deniz börülcesi hakkında bilgisi olan yada kaynak önerebilecek olan var mı ? Yardımcı olursanız çok sevinirim

Merhaba,

Salicornia europaea yazarak aratırsanız onlarca kaynağa ulaşabilirsiniz. Büyük çoğunluğunun dili İngilizce'dir.


Türkçe Kaynak:

Deniz börülcesi (Salicornia europaea), ıspanakgiller (Amaranthaceae) familyasından bir bitki türü. Bu isim altında birbirine çok benzer ve zor ayırt edilir alt türler bulunur.

Deniz börülcesi, deniz kıyısına yakın yerlerde yetişen bir bitkidir. Türkiye'de en çok Gökova'da yetişir, Tuz Gölü ve çevresi, Aksaray, Ereğli, Burdur ile Tarsus kıyılarında da rastlanır.

Deniz kıyılarında suyun gel-git yaptığı yerlerde sular çekildikten sonra yetişen bu bitki, tuzlu, ekşi ama lezzetlidir. Daha çok ilkbaharda tüketilir; çünkü sonbahara doğru deniz tuzunu iyice içine çeker. Haşlanarak salatası yapılır. İyotlu topraklarda yetiştiğinden iyot eksikliğine bağlı guatr hastalığına iyi gelir. İdrar artırıcı ve kuvvet vericidir. Çiğ tüketildiğinde mutlaka sirke kullanmak gerekir. Sarımsak, limon ve zeytinyağı karıştırılarak yapılan sos ile de tüketilir.

Bitkinin fenotipik plastisitesi ve lokal toplulukların kendi içlerinde üremeleri yüzünden taksonomisi çok karışıktır. Tür kümeleleri ve mikrotürler mevcuttur. Yapılan bilimsel yayınların Salicornia içinde hangi türe ait olduğu belli değildir. Bu grupta yer alan türlerin sadece S. pusilla, S. europaea agg. ve S. procumbens agg. olarak üç tür olarak ele tanımlanması gerektiği öne sürülmüştür.

Deniz börülcesi tek yıllık, etli (sukkulent), tuzcul bir bitkidir. Uzunlukları 5-45 cm arasında olabilir. Alt türüne bağlı olarak gövde az veya çok dallı olabilir. Yapraklarının küçük ve pul gibi olması nedeniyle bitkinin gövdesi eklemli gibi görünür. Yeşil, kirli kırmızı veya sarı-yeşil olabilir. Sonbaharda koyu kırmızı bir renk alırlar. Meyveleri kapsül şeklindedir.

En çok görüldüğü yerler kuzey yarım kürede orta enlemlerdeki deniz ve tuzlu göl kıyılarıdır. Su altında kalmaya ve tuza dayanıklılığı sayesinde denize doğru en fazla yayılabilen bitkilerdendir. Bu türü oluşturan alt topluluklar arasında diploid ve tetraploid formlar vardır.

Avrupa'da Baltık Denizi, Atlas Okyanusu ve Akdeniz kıyılarında çok yaygındır. Ayrıca tuzlu göllerin kıyılarında da görülebilir. Deniz börülcesi, çamurlu veya kumlu, ama tuzlu ve alkali toprakları sever.

Çoğu zaman deniz kıyısında bulunurlar. Tuza ve köklerinin su altında kalmasına dayanıklılığı nedeniyle deniz börülcesi deniz kıyılarında, deniz suyunun nüfuz ettiği topraklarda yetişirler. Bu bölgelerde kök salarak sudaki taneciklerin akıntıyla taşınmasını engelledikleri için, sedimantasyona yardımcı olurlar.

Deniz börülcesi, çiçekli bitkilerin tuza en dayanıklı olanıdır. Bitkinin etli (sukkulent) olmasının nedeni tuza dayanıklılığıyla ilişkilidir. Hücrelerin içinde bulunan büyük bir koful hücre içindeki tuzlu suyu depolayarak sitoplazmadaki tuz konsantrasyonunun fazla yükselmesine engel olur. Tuz, deniz börülcesinin dayanabildiğinden daha yüksek olursa bitki kırmızı bir renk alır ve sonunda ölür.

S. europaea köklerinin su altında kalmasına dayanıklı olmasından dolayı gövdeden köklere oksijen taşıma yeteneğine sahiptir. Ancak tamamen su altında kalınca ölür.

Tohumlar filizlenmek için tatlı suya ihtiyaç duyar, ancak yağmur veya selden sonra filizlenirler. Filizlendikten sonra genç bitki normal deniz suyundaki tuz seviyesine dayanıklıdır. Bitkinin ölümünden sonra 10.000 dolayında tohum salınır. Tohumlar tatlı su bulamadıkları durumda toprak içinde uzun süre (50 yıla kadar) filizlenme yeteneklerini korurlar.

Deniz börülcesi yenebilir bir bitkidir. Taze veya haşlanmış olarak yenilir. Sirkeyle tatlandırılıp tek başına veya salata içinde de hazırlanabilir. Mayıstan itibaren toplanır, başakları kullanılır.

Hem deniz suyunda hem de tuzlu topraklarda yaşayabildiğinden deniz suyunda bulunan pek çok minerali içinde biriktirir. Bu yüzden sodyum, potasyum, magnezyum, iyot, kükürt, kalsiyum, fosfor, demir, çinko, manganez ve bakır bulundurur.

Deniz börülcesinde bulunan bu mineraller eskiden onun sabun ve cam yapımında kullanılmasının nedenidir. Yakılmasından elde edilen küllerde bulunan sodyum karbonat camın ergime sıcaklığını düşürmeye yarar. Sodyum karbonatın ısıtılmasıyla elde edilen sodyum hidroksit sabunu yapımında kullanılır.



İngilizce kaynak:

Salicornia europaea , known as common glasswort or just glasswort, is a halophytic annual dicot which grows in various zones of intertidal salt marshes. The ashes of glasswort and saltwort plants and of kelp were long used as a source of soda ash (mainly sodium carbonate) for glassmaking and soapmaking. The introduction of the LeBlanc process for the industrial production of soda ash superseded the use of plant sources in the first half of the 19th century.

Salicornia europaea is edible, either cooked or raw. In England, it is one of several plants known as samphire (see also rock samphire); the term samphire is believed to be a corruption of the French name, herbe de Saint-Pierre, which means "St. Peter's herb".

Samphire is usually cooked, either steamed or microwaved, and then coated in butter or olive oil. Due to its high salt content, it must be cooked without any salt added, in plenty of water. It has a hard, stringy core, and after cooking, the edible flesh is pulled off from the core. This flesh, after cooking, resembles seaweed in colour, and the flavour and texture are like young spinach stems or asparagus. Samphire is often used as a suitably maritime accompaniment to fish or seafood.



Kaynak 2:

Also known as glasswort, sea asparagus and sea pickle, Marsh Samphire traditionally grows along the coast.

Once described as the poor man's Asparagus this is now fast becoming a trendy garnish in many of the gourmet restaurants. That said, this is a fantastic vegetable in its own right or can be made into a wonderful pickled vegetable.

This is not something 'new' - in his writings Shakespeare made reference to Samphire growing on the White Cliffs of Dover and the workings of the Channel Tunnel were reclaimed into a new area of land called Samphire Hoe.

Grow it in a container on you window sill or in the open ground.
Best watered with a saline solution (1 teaspoon of proper sea salt in a pint of water).
Prefers a light sandy soil (or well drained) and a sunny position.
Likes a warm sheltered position and protection from the worst of our Winters will ensure continuity from year to year.
Reach 2" - 3½" (6 - 8 cm) tall.
Samphire will re-seed itself so do not be too greedy later in the season otherwise it will not seed and re-grow next year.
Has a salty taste (surprise surprise!).

Culinary Uses.
Great accompaniment to fish.
Added to salad.
Nice pickled or in vinegar.

Medicinal Uses.
A natural carminative, depurative and diuretic.
A natural treatment for obesity.
High in Vitamin C.
Can aid digestion.
Can relieve flatulence.
It is thought to help kidney complaints.

Other Uses.
In the 14th Century the ashes were used to make glass and soap.

Disclaimer
As with all alternative medicines and plants with purported medicinal benefits it is important to inform your health care providers that you are using them; this helps to ensure safe and coordinated care. We can accept no liability for any side effect or contingency from any allergy or any other cause or harm that may arise. If in doubt please do consult a medical practitioner before using.