Çevrenin kirliliğinin sebebleri araştırıldığında, birinci sırada sanayi atıklarının arıtlmadan akar sulara bırakılmasına bağlı olarak bunun yerel yönetimlerce takip edilmediği ve bürakratik nedenlerle yapanın engellenemiyerek devamı ile önce sularımız kirlenmiş, daha sonrada bu sularla tarlalar bahçeler sulanarak bu kirlilik topraklara taşınmıştır.

Bir başka nedende bilinçsizce yapılan tarımsal faaliyetler gösterilebilir, kontrolsüzce yapılan gübrelemeler sonucu topraklarımızın kirlenmesi hat safhaya ulaşarak kirlilik boyutları topraklarımızın çoraklaşmasını hızlandırmış, tarım yapılamaz hale gelmiştir.

Çevre bakanlığımızın geçiktirilerek yeni kurulması, gelmiş geçmiş hükümetlerin devlet anlayışının mistik anlayış kuralları içinde mütala edilmesinin bir göstergesi olmaktadır.

Bu anlayış Cumhuriyetin ilk kazanımlarıdan olan köy ensitülerinin kapatılarak yerine mistik anlayışın ikamesi olan okulların açılarak eğitimler yapılması ile, toprağa verilen önem geri plana itilerek kırsal insanımızın eğitimleri babadan oğula bilinenlerle sürdürülerek bu günlere gelinmiştir.

Topraklarım yozlaşması ile tarla tarımın gerilemesi, sera tipi tarımsal faaliyetleri arttırmış, bu seferde kısıtlı toprak parçalarında yoğun üretim sağlama biçimi içinde birim alandan daha fazla ürün almanın telaşı içinde kimyasalların bitkiye dayatılma biçimi içindeki seralarda yoğun kimyasalların kullanımı ile sera toprakları kısa zamanda elden çıkarken, kimyasalların bitki bünyesinin kabulsüzlüğü ile oluşan sera gazları bölgenin üzerine çökerek, kirliği başka boyutlara taşımıştır.

Devletin bir başka zaafıda reçetesiz, ruhsatsız ilaç üretim ve kullanımların ününe geçecek önlemleri almada çok geç kalmasıdır, bu konuda çıkmış yasaların işlerlerliğide tartışma konusudur, reçete yazan mühendislerin hangi esasa göre gübre kullanımlarına izin verildiğidir.

Çevre ve toprak kirliliğinin boyutlarını ortaya koyan bir başka gerçek de, bir zamanlar topraklarımızın tarım ülkesi tanımı ile belirtilirken, şimdi bu topraklarda topraksız tarımın gündeme gelmesi tarımımızın bilimselliğinin sorgulanmasının gerekliğine vurgu yapmaktadır.