Avrupa Birliği'nin Ortak Tarım Politikası

Avrupa Birliği'nin ortak tarım politikasının ihtiyaç nedeni, Avrupa birliği üye ülkeleri tarafından şu şekilde sıralanmaktadır:

* Üretim standartlarını ve tarım teknolojisini geliştirmek,
* Tarımda verimliliği artırmak,
* Ürün arzının güvenliğini sağlamak,
* Tarımsal üretim araçlarının etkili kullanımını sağlamak,
* İşgücünün verimliliğini sağlamak,
* Tarım sektöründe çalışanların gelirini artırmak,
* Tüketicilere daha gerçekçi ve uygun fiyatlar sunmak,
* Piyasalarda istikrarı sağlamak,
* Fiyatların üye ülkeler arasında haksız rekabete yol açmasının önüne geçmek.

Ortak Tarım Politikası; Avrupa Birliğinin en eski ve en kapsamlı politikasıdır. Avrupa' nın 1914-1945 yılları arasında geçirmiş olduğu 1.nci ve 2.nci Dünya savaşları, bu iki savaş arasında ve 2 nci Dünya Savaşı sonunda yaşanılmış olan buhranlar, yüksek enflasyon ve kıtlıklar sebebi ile; AB' nin temelini oluşturan 1957 Roma Antlaşmasının 33.ncü maddesi ile Ortak Tarım Politikası (OTP) oluşturulmuştur. OTP konusunda ilk ortak piyasa düzeni 1962' de tahıl sektöründe devreye girmiştir. OTP; Tarımsal Yönlendirme ve Garanti Fonu (FEOGA) ile mali desteğini almaktadır. 2003 yılında FEOGA' ya Birlik Bütcesinin yaklaşık %45' i ayrılmıştır. Bu fonun yaklaşık %60' ı bitkisel üretim faaliyetlerine, %30' u hayvansal üretim faaliyetlerine ve %10' u da kırsal kalkınmanın teşvik edilmesine ayrılmıştır. OTP ile birlik üyesi ülkelerde tarımsal faaliyetlerde ve kazanç oranlarında ciddi artışlar sağlanmış olmakla birlikte; beraberinde aşırı bir mali yük ve çevresel sorunları da getirmiş bulunmaktadır. OTP; temel işleyiş felsefesi olarak; korumacı modernizasyon yöntemini benimsemiş refah devleti uygulamasıdır.