Gloksinya Çiçeği Yetiştiriciliği

Gloksinya (gloxinia), Gesneriaceae familyasından 20 kadar otsu bitki türünden oluşan bir tür saksı bitkisidir. En çok tanınmış türü olan Gloksinya Speciosa’dır. Anayurdu Brezilya olan gloksinyaların genellikle mor, kırmızı yada eflatun renkli kadifemsi çan biçiminde çiçekleri vardır. Yapraklarının toprağa değdiği yerden yeni bitkiler verirler. Çelikleme yöntemiyle de çoğalırlar. Sıcak yerlerden hoşlanırlar, bakımı özen isteyen bir çiçek türüdür.

selam,, daha ayrıntılı bilgi almam mümkünmü acaba? bir gloksinyam var ancak ne çektiğimi ben biliyorum.. ayakta durması için elimden geleni yapıyorum ama o sürekli geriye doğruu çürümekte ısrarlı..

selma´isimli üyeden Alıntı

selam,, daha ayrıntılı bilgi almam mümkünmü acaba? bir gloksinyam var ancak ne çektiğimi ben biliyorum.. ayakta durması için elimden geleni yapıyorum ama o sürekli geriye doğruu çürümekte ısrarlı..

Merhaba,

Araştırma yaptıktan sonra eklemeler yaparız. Konuyu takipte kalın lütfen.

SINNINGIA SPECIOSA
“Gloksinya”

Botanik Adı: Sinningia speciosa
Sinonimi: Gloxinia speciosa
Familyası: Gesneriaceae
Vatanı: Brezilya
Tanımı: Yaprakları tüylü, iri veya küçük; çiçekleri çok değişik renklerde, kadife gibi tüylü ve borazan şeklinde-dir.
Diğer Türleri: Doğada 20 türü bulunan Sinningia cinsinin süs bitkileri yetiştiriciliğinde önemli olan tek türü S. speciosa’dır.

YETİŞME İSTEKLERİ
Sıcaklık: Dinlenme döneminde 12-16 oC’de muhafaza edilmesi gereken yumrular 21 oC’de sürmeye başlarlar. Bitkinin en düşük büyüme sıcaklığı 18 oC, yazın en yüksek sıcaklık 23 oC’dir.
Orantılı Nem: Yüksek orantılı nem (% 75-80) ister.
Işık: Yarı gölge yerleri severler. Özellikle çiçekli halde iken doğrudan güneş ışığı alan yerlerde bulundurulma-malıdır.
Saksı Harcı: Yumrular Şubat ayında nemli turbaya dikilmeli, sürmeye başlayınca John Innes saksı kompostu No. 2’ye alınmalıdır. Ayrıca, hacim olarak 3 kısım tınlı toprak, 1 kısım turba, 1 kısım yanmış ahır gübresi ve 1 kısım kumun karışımından elde edilen harç da kullanılabilir. Bir başka harç ise, yine hacim olarak eşit miktarlar-da tınlı toprak, turba, yaprak çürüntüsü ve kumun (veya perlitin) karışımından oluşur.

ÜRETİM TEKNİĞİ
Esas üretim tarzı tohum ile olmasına karşın, yaprak ve sürgün çelikleriyle de üretilebilirler. Tonum ekimi, John Innes tohum kompostuna Şubat-Mart aylarında yapılır. Çimlendirme ortamı olarak hacim olarak eşit miktarlarda ince turba ve orman toprağı karışımına az miktarda kum eklenmesiyle hazırlanan harç da kullanılabilir. Ekim kasaları 20-22 oC’de ve orantılı nemi yüksek bir yerde muhafaza edilir. Sulamanın alttan kapillarite yoluyla yapılmasına dikkat edilmelidir. Bu koşullarda tohumlar 2-3 hafta içerisinde çimlenirler. Önce kasalara, 4-5 hafta sonra 8 cm’lik saksılara şaşırtılan fideler 30-40 gün sonra 12 cm’lik saksılara alınırlar. Çelikle üretme, 5-7,5 cm uzunluğundaki dip sürgünlerinin yumrudan da bir parça alarak Mart veya Nisan başında ayrılması suretiyle olur. Yaprak çelikleri ise Haziran-Temmuz aylarında alınır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımına dikilirler. Ortam sıcaklığı 21 oC dolayında tutulursa 3-4 hafta içerisinde köklenme gerçekleşir.

BAKIM ÖNLEMLERİ
Saksı Değiştirme: Her yıl Şubat-Mart aylarında yapılır.
Gübreleme: Mart-Mayıs ayları arası haftada bir kez 2 g/l kompoze, Haziran-Ağustos ayları arası ise 2 haftada bir kez 2 g/l potasyumca zengin kompoze gübre verilir.
Sulama: Bitkiler çiçeklenme süresince (Mayıs-Eylül ayları arası) kireçsiz su, olanaklı ise yağmur suyu ile bolca sulanmalı, ancak yapraklara su püskürtülmemeli ve sulama yaparken yaprakların ıslanmamasına özen gösteril-melidir. Sonbaharda verilen su azaltılarak yaprakların sararması ve dökülmesi sağlanmalıdır. Ekim’den Ocak’a değin dinlenme dönemi boyunca bitkilere çok az su verilmelidir. Dormant yumrulara Şubat ayından itibaren yeniden su verilmeye başlanır.
Budama: Kuruyan, çürüyen yaprak ve çiçekler (saplar ile birlikte) kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Hastalıklar ve Zararlılar: Önemli hastalıkları Virus, Kök Çürüklüğü, Soğanımsı gövde çürüklüğü (Pythium ve Thielaviopsis tarafından oluşturulur), Külleme ve Kurşuni Küf; zararlıları ise Kırmızı Örümcekler, Yaprak bitleri ve Unlu Bitler’dir.

Kaynak: Necdet Oral – İç Mekân Süs Bitkileri
……………….………………………………………………………………………….………...... ..... ..........

GLOKSİNYA
(Gloxinia speciosa)

Familya: Gesneriaceae

Orijini ve Gelişmesi: Orijini Brezilya’dır. Mayıs-ekim arası güzel kadifemsi kırmızı çiçekler verir. Yumru köklü bir bitkidir. Nem ve sıcaklık sabit olunca çiçekler uzun süre dayanır.

Toprak: Torf + kum + kestane toprağı karışımı uygundur.

Gübreleme: Gübreyi en çok seven bitkidir. Şubattan çiçeklenmeye kadar her hafta çiçekli gübre solüsyonu verilir. Çiçeklenince gübre kesilir.

Sulama: Yazın ve ilkbaharda toprak daima nemli tutulur ve kurutulmaz. Su en az 25 oC sıcaklıkta olmalıdır. Ekimde çiçeklenme bitince su yavaş yavaş azaltılır. Yapraklar solmaya başlayınca tamamen kesilir.

Saksı Değiştirme: Yumru saksıdan çıkarılır ve kuru torf içinde 6-10 oC’de muhafaza edilir. Şubatta yumrular nemli torfa konur ve sıcak tutulur. Sürgünler görülünce toprak karışımı ile saksıya dikilir (yumruların üzeri 2 cm kalınlıkta örtülür) ve sıcak tutulur.

Işık: Yarı gölgeyi sever. Direkt ışık iyi gelmez.

Sıcaklık: Şubat-ekim arası minimum 18-22 oC uygundur.

Hava: Nemli havayı sever. Çiçek ve yapraklara su damlatılmamalıdır. Aksi halde lekeler oluşur. Toprak yüzeyi her zaman nemli olmalıdır.

Üretim: Tohum, yaprak veya gövde çeliği ile yapılır.

Not: Çok kuru havada yaprak kenarları kıvrılır ve kahverengi olur


çiçeğinizin çeşidi veya yapısı bunlardan hangisine uyuyor ise burdaki bakım var uygulamaları yapablirsiniz

bir menekşe çeşididir.menekşenin yaprakları tüylü olduğu için yaprakalarına su değdirmeyin.alttan sulayın.direkt olarak güneş ışığına maruz bırakmayın...