Erik Destereli Arısı ve Mücadelesi

Hoplocampa minuta Christ., H. Fusvicernis ve H. flava L.) :

Zararı : Eriklerde, bilhassa mürdüm eriklerinde çiçekten hemen sonra henüz küçücük olan meyvelerin bir kısmının döküldüğü görülür. Dökülen meyveler tetkik edildiğinde, üzerlerinde bir delik ve içinin pisliklerle dolu olduğu, çekirdek evinin meyve içerisinde bulunan kıvrık bir lârva tarafından yenmiş olduğu müşahede edilir.

Etmeni : Bu zararı Hoplocampa minuta (siyah), Hoplocampa flave (sarı) haşerelerinin lârvaları yapar. Bu iki zararlının yaşayışları aynıdır. İlkbaharda meyve ağaçları tam çiçek açtığı zamandan sonra, ortaya çıkan destereli arıların takriben boyları 0,5 cm.dir. Çiftleşen dişi arı, yumurtalarını çiçek taç yapraklarının dökülüp henüz teşekkül etmekte olan meyveleri üzerine bırakır. Dişi arının karnının ucunda çıkıntılar mevcuttur. Bu yüzden, bunlara destereli arılar denilmiştir. Haşere, yumurtalarını bırakmadan önce, meyvenin üst epiderm tabakasını çizer, yumurtalarını bu tabakanın altına bırakır. Yumurtalardan, takriben 8-10 güb sonra lârvalar çıkar ve zarar görülmeye başlar. Bir dişi 70 adet yumurta bırakır. Lârvalar, meyve çekirdek evine doğru inerek çekirdeğe kadar olan meyve etini yerler. Bir lârva, bütün ömrünü bir meyvede geçirmeyip, birinden diğerine geçer, her lârva, bu vaziyette takriben beş meyvede zarar yapabilir. Açık beyazdan yeşilimsi beyaz renkte veya sarı renkte olabilen larvalar kahverengi veya oranj sarı renkte bir başa sahiptirler. Kıvrık bir duruşlu olan lârvanın 3 çift göğüs bacağı, 6 çift karın ve 1 çift art bacakları olmak üzere 10 çift bacağı vardır. Bu hal, dereseli arıları karakterize eden bir husustur. Karın bacaklarında tahta kurusu kokusunu andıran bir mayi salgılarlar. Bu da, destereli arıyı tanıtan önemli bir vasıftır.

5 cm. boyunda olan olgun lârva, pup olmak üzere meyveyi terkeder ve kendini toprağa bırakır. Toprakta, 10 cm. kadar derinlikte kendine topraktan bir kokon yapar ve kışı lârva olarak orada geçirir. İlkbahar başlarında pup olur.

Ekonomik Önemi : Haşere eriklerin en önemli zararlısıdır. Meyvenin değeri düşer ve önemli derecede mahsul kaybı olur. Kesif görüldükleri esnada da fazla miktarda genç meyve kaybına sebep olurlar.

Mücadelesi : En iyi ilâçlama zamanı; çiçek taç yapraklarının %80'den fazlasının dökülmesinden sonradır. Bu devrede ilaçlı mücadele yapılmalıdır.