Ağaçmineleri (Lantana türleri)

Mineçiçeğigiller familyasındandır. Dış mekan süs bitkisi olarak yetiştirilir. Anavatanı Amerika anakarası ile Güney Afrika’nın tropikal bölgeleri olan Lantana cinsi, kışın yapraklarını dökmeyen çalı ya da çokyıllık otsu formundaki bitkilerdir.

150 dolayında türü ile bunlardan elde edilmiş birçok çeşidi bulunmaktadır. Çalı formundaki en çok 2 m. kadar boylanabilen bu türlerin, karşılıklı çiftler halinde ya da sarmal dizilişli, genellikle yüzeyi kırışık ve yeşil renkli yaprakları vardır. Bahçe mineleri yapraklarından daha çok, 5 parçalı tepsi biçimli çok sayıdaki küçük çiçeklerinin yan yana sıkışık desteler oluşturarak kümelendiği güzel görünüşlü çiçek kelleri (başları) için yetiştirilir. Kellerdeki üçük çiçeklerin renkleri, bitkinin tür ve çşitlerine göre değişmektedir. Ağaçmineleri, iklimi uygun olan yörelerdeki bahçelerimizin sınır ile bordürlerinde ve bodur türleri ise, yer örtücü olarak yeğlenip yetiştirilir.

Önemli Türleri

L.camara: Kökeni Güney Amerika’nın tropikal bölgeleri olan bu tür, 1-2 m. kadar boylanabilir. Genellikle dikenli gövdesi ve yumurtamsı, yüzeyi kırışık, 5-10 cm. uzunlukta koyu yeşil renkli yaprakları vardır. Çiçek kelleri 2,5-5 cm. çapta olup ilkbahar sonlarından sonbaharın sonlarına kadar sürekli açan çiçekleri beyaz, sarı, somon rengi, pembe, kırmızı, mavi ve mor renklerdedir. L.montevidensis: Kökeni gene Güney Amerika olan bu tür, 20-100 cm. kadar boy atabilir ve genellikle yere yatarak gelişip iyi bir yer örtücü olur. Yaz başlarında çiçekleri pembe-mor ya da leylak renkli ve ortaları göz gibi sarı lekelidir. DİKKAT: Bitkinin kök, gövde, yaprak ve çiçek gibi tüm bölümleri ağza alınırsa ya da yaprak ve gövdelerine elle dokunulursa ağaçmineleri insan bedeninde alerjik tepkimelere neden olur.

İklim İstekleri

Ağaçmineleri ılık ve sıcak iklimlerin bitkisidir. Don olayına karşı duyarlıdır. Bu nedenle ağaçminelerinin ülkemizde bahçelerde yetiştiriimesine uygun yöreler, özellikle Güney Ege ile Akdeniz bölgelerimizin kıyı kesimleridir. Bol güneşli ortamları seven ağaçmineleri,

Toprak İstekleri

Suyu iyi akıntılı (süzek) ama nemli ve organik madde yönünden zengin (bitek) toprakları yeğler.

Üretim Tekniği

Genelde budanma gereksinimleri az olan bu bitkiler, ilkbahar mevsiminin başlarında, uç alma denilen yöntemle yani dalları hafifçe kırılıp kısaltılarak budanır. Üretimleri, ilkbahar mevsiminde 16-18 derece sıcaklıklarda ekilen tohumlarıyla ya da yaz mevsiminde alınan gövde çeliklerinin daldırılmasıyla gerçekleştirilir.